-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:34185 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

چرا انبيا فقط در خاور‎ميانه مبعوث شده‎اند؟ و چرا فقط داستانهاي اين عدّه معدود در قرآن كريم آمده و مخصوصاً داستان حضرت موسي ـ علي نبينا و آله و عليه‎السّلام ـ بيشتر مطرح شده است؟ آن دسته از مردم دنيا كه دعوت انبيا به آنها نرسيده، چه وضعي دارند؟
اين گونه سؤال در مورد بعثت انبياء جديد نيست و به گونه‎هايي مطرح مي‎شده و از جمله در قرآن مجيد از قول كفّار نقل شده كه مي‎گفتند: « وَ لَوْ لَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرآنُ عَلَي رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَينِ عَظِيمٍ» زخرف/31 در مورد رسالت حضرت رسول اكرم(ص) مي‎گفتند: [چرا قرآن بر مردي بزرگ از يكي از دو قريه نازل نشده است.] قرآن مجيد در پاسخ به اين قسم سؤالات مي‎فرمايد: « اللهُ اَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلَ رِسالَتَهُ» انعام/124
قابل ذكر است كه اولاً اين كه فقط انبيا در خاور‎ميانه مبعوث شده باشند از كجا معلوم شده است؟ ما از انبيا جز شمار اندكي كه در قرآن مجيد يا احاديث نام برده شده‎اند كسي را نمي‎شناسيم از كجا معلوم كه ده‎ها هزار پيامبري كه مبعوث شده‎اند در سرزمينها و نقاط ديگر نبوده‎اند؟
ثانياً، شرايط و ملاحظات بسيار در انتخاب و گزينش پيامبر مورد ملاحظه است كه خداوندِ باعث الانبياء خود از آن آگاه است. در سرزمين‎هايي مانند: فلسطين، جزيرة العرب، مكّه و مدينه، رجال دين و مردان خدا و كساني كه آمادگي قبول دعوت حق را داشته‎ باشند بيشتر پرورش مي‎يافته‎اند چنان كه مثلاً در يونان فلاسفه بيشتر، زمينة پيدايش داشته‎اند. در هر حال اين امري است الهي و خدا از همه داناتر به آن است هر چه كه باشد و به هر جهتي كه باشد اين پيامبراني كه در قرآن مجيد ياد شده‎اند از اين اراضي مبارك برخاسته‎اند.
سرّ اين كه حكايت حضرت موسي بيشتر به ميان آمده مناسبت‎هايي است كه براي عبرت ديگران تذكّر آن لازم بوده است و روبرويي‎هايي است كه مسلمانان با اهل كتاب داشته‎اند.
حق اين است كه طرح اين سؤالات چندان مفيد فايده نيست و آنچه مهّم است بررسي و ملاحظة دعوت انبيا و عمل به دستورات و تعليمات آنهاست امّا در رابطه با مردمي كه در گذشته و حتّي حال، دعوت انبيا به آنها نرسيده باشد بايد گفت: مؤاخذ به تكاليفي كه تبليغ كرده‎اند نيستند. زيرا حجّت بر آنها تمام نيست. قرآن مجيد در اين باره مي‎فرمايد: (وَ مَا كُنَّا مُعَذِّبينَ حَتَّي نَبْعَثَ رَسُولاً) اسرا/ 15 از اين رو با آنها به هر نحو كه عدل الهي اقتضا كند، عمل مي‎شود.

معارف دين
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.